Na het importeren van de QR-code afbeelding in de nanoseconden markeermachine via de USB-interface, werd de positie van de sinaasappelschil aangepast met behulp van haar translatietafel, waarna het markeerproces begon. De resultaten werden geobserveerd onder een 100x polariserende microscoop, zoals weergegeven in Figuur 2.
Figuur 2 Nanoseconde markeerresultaten
De QR-code grafiek werd geïmporteerd in de computersoftware van de picoseconde laser. Na het aanzetten van de waterkoeling en het aanpassen van het brandvlak, werd er gemarkeerd op de oppervlakte van de sinaasappelschil. De resultaten werden geobserveerd onder een 100x polariserende microscoop, zoals weergegeven in Figuur 3.
Figuur 3 Picoseconde markeerresultaten
Door de observatie van de merktekenen op de sinaasappelschillen onder de polarisatiemicroscoop is gevonden dat zowel picosecond lasers als nanosecond lasers duidelijke morfologische veranderingen op het oppervlak van de sinaasappelschil kunnen veroorzaken en relatief duidelijke merktekens kunnen afdrukken. De picosecond laser drukt echter lijnen af met betere rechtheid en gladde, duidelijke omtrekken op het oppervlak van de sinaasappelschil, en veroorzaakt minder schade aan de epidermis. In tegenstelling daarmee zijn de door de nanosecond laser op de sinaasappelschil gedrukte lijnen minder regelmatig, en zijn de omtrekken van de merktekens meer vervagen.
De meest directe parameter die invloed heeft op het markeer-effect is de piekkracht, die omgekeerd evenredig is met de laser pulsbreedte. Daarom neemt de piekkracht toe naarmate de pulsbreedte afneemt. In vergelijking met de nanoseconde-puls laser heeft de door de picosecond-laser uitkomende laserstraal een smallere pulsbreedte, hogere energie en hogere precisie. Het fotochemische ablatie-effect op de schiloppervlakte is duidelijk, wat carbonisatie veroorzaakt aan de randen van de QR-code, zonder duidelijke kleine barsten of oppervlakteafval, zodat de grenzen duidelijker zijn.
Om duidelijke, duurzame tweedimensionale barcodes voor de traceerbaarheid van fruit te realiseren zonder invloed op de eetbaarheid, is een vergelijkend experiment uitgevoerd om de haalbaarheid van laser technologie voor merken op fruitoppervlakken te bestuderen. Oranjeën werden geselecteerd als onderzoeksobject, en nanoseconde lasers en picoseconde lasers werden gebruikt om QR-codes af te drukken op de schillen van de oranjeën, waarbij de veranderingen op het oppervlak van de schil werden geobserveerd. De experimentele resultaten tonen aan dat, in vergelijking met de nanoseconde-pulslaser, de picoseconde-pulslaser een hogere druk nauwkeurigheid heeft, een diepere merktepthas en duidelijkere contouren van de aanduidingen.